Haletiruhaniyem

sonra dedi ki;

“Rabbim her şeyin en hayırlısı ne ise, elbet onu verir. En hayırlısı, O’nu vermemek ile oluyorsa eğer.. eğer en hayırlısı o ise; kalbe O’nun gelmemesi, başa en hayırlısının gelmesidir belkide. Belki de gelse, ziyan olacak hem vakit hem kalp hem yol; israf olacak, yani hayırlısı olmayacak. Karzen bulunan kalbi, kadere iman/kazaya rıza çizgisinden sıyrılarak ihtiyarlaştırmak, hem kalbi hem imanı zedelemez mi? Zedeler. Teslimiyette kavrula kavrula yansam da, kül olsam da, döneceğim en son ahvâl ve mükâfat bellidir. Bunun şuuru ve bir İnşirâh, her şeye bedel… Velhâsıl, Rabbim her şeyin en hayırlısı ne ise, onu verir..”


sonrası pişmeler, yanmalar, kül olmalar…