Gözleri bana bakıyor gibiydi ..
Her göz kapakları birbirine çarptığında o sesi bir Yaradan birde ben duyuyorduk .
O ise farkında bile değildi. ..
Hafif kaşları çatık , biraz sitemkar bakar gibi ..
Dudakları gülmüyordu , Fakat ben gamzelerini görebiliyordum.
Uzansam dokunacak gibiydim .
Dokununca da geçecek gibiydi her şey ..
Sigarası hiç düşmüyor elinden , Ahh.! parmaklarının arasında parmaklarım olsaydı diyorum içimden.
Dışımdan demeye cesaretim yok henüz .
Kaşları hafif çatık demiştim ya , gözlerinin kenarları tebessüm ediyor bana , Ama sesi hala öfkeli , sert , fırtınalardan çıkamamış gibi ..
Sessizlik benim ilacım iken , şimdi onun susuşları en büyük korkum oldu , Gök gürültüsünden korktuğum gibi , Onun susuşları sessiz ama gürültülü ..
Sığınıp saklandığım yer ise yine Onun kalbi ..
Düşmanı değildim , bana neden öyle baktı ki ..! db
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder